Τον Αύγουστο του 2010, στα playoffs του Europa League, Ιβάν Γιοβάνοβιτς και Μίτσελ γνωρίστηκαν -ως αντίπαλοι- σε πάγκους, με τον Σέρβο στα ηνία του ΑΠΟΕΛ και τον Ισπανό της Χετάφε. Το βράδυ της Κυριακής (6/11) τα ξαναλένε
Το απόγευμα της Κυριακής (6/11, 19:30, Primetel 3) δεν θα είναι η πρώτη φορά που Ιβάν Γιοβάνοβιτς και Μίτσελ θα τους χωρίζουν μόνο μερικά μέτρα, εκεί στα όρια της γραμμής του πλαγίου άουτ, όρθιοι μπροστά από τους πάγκους του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού στο ντέρμπι των “αιωνίων” του ελληνικού ποδοσφαίρου της 11ης αγωνιστικής της Super League.
Έχουν βρεθεί ξανά σε αντίστοιχες θέσεις, το καλοκαίρι του 2010, με τον Σέρβο τεχνικό να είναι στα ηνία του ΑΠΟΕΛ και τον Ισπανό σε αυτά της Χέταφε και τις ομάδες τους να κοντράρονται στο πλαίσιο του 4ου προκριματικού γύρου του Europa League διεκδικώντας ένα εισιτήριο για τους ομίλους της διοργάνωσης.
Ο Γιοβάνοβιτς βρίσκονταν τότε στην τρίτη, από την αρχή της, σεζόν του στη δεύτερη θητεία του στον πάγκο των “γαλαζοκίτρινων”. Είχε επιστρέψει τον Ιανουάριο του 2008, κερδίζοντας αμέσως το Κύπελλο. Τον επόμενο χρόνο κατέκτησε το πρωτάθλημα και τη σεζόν 2009-10, έγραψε ιστορία οδηγώντας τους πρωταθλητές Κύπρου για πρώτη φορά στην ιστορία τους σε ομίλους Champions League (αποκλείοντας στα προκριματικά Στρέιμιουρ, Παρτιζάν και Κοπεγχάγη), όπου και αντιμετώπισε Τσέλσι, Ατλέτικο Μαδρίτης και Πόρτο.
Ο Μίτσελ είχε βρεθεί στον πάγκο της Χετάφε στο τέλος Απριλίου του 2009, επιστρέφοντας στους πάγκους ύστερα από δύο περίπου χρόνια, αναλαμβάνοντας μια αποστολή καμικάζι, μιας και οι Μαδριλένοι, τότε, με πέντε αγωνιστικές πριν το τέλος της La Liga, ήταν μόλις στο +1 από τη ζώνη του υποβιβασμού. Μετά το ντεμπούτο του μάλιστα, βρέθηκαν εκεί, χάνοντας από τη Μαγιόρκα (1-2).
Παραμένοντας όμως αήττητοι στις τέσσερις τελευταίες αγωνιστικές και συγκεντρώνοντας σε αυτό το διάστημα 8 βαθμούς, παρέμειναν στα σαλόνια και έτσι διατηρήθηκε και ο Μίτσελ στην τεχνική τους διεύθυνση, οδηγώντας τους την επόμενη σεζόν στην καλύτερη κατάταξη της ιστορίας τους, με τη Χετάφε να τερματίζει στην 6η θέση (και να φτάνει και στους ημιτελικούς του Κυπέλλου) εξασφαλίζοντας για δεύτερη φορά ευρωπαϊκό εισιτήριο.
Ο Παρέχο, ο Αλμέιδα, ο Σολωμού και το ξέσπασμα του Γιοβάνοβιτς
Για να φτάσει στα playoffs του Europa League τον Αύγουστο του 2010, ο ΑΠΟΕΛ είχε νωρίτερα κάνει μια αψεγάδιαστη πορεία, μόνο με νίκες. Πρώτα στον 2ο προκριματικό γύρο επί της λιθουανικής Τάουρας (3-0 και 3-1) και στη συνέχεια επί της Γιάμπλονετς (1-0 στη Λευκωσία και 3-1 στην Τσεχία). Η Χετάφε ξεκινούσε στη διοργάνωση ακριβώς από τα playoffs.
Το πρώτο παιχνίδι έγινε στη Μαδρίτη, στο “Αλφόνσο Πέρεθ” και ήταν παράλληλα και το πρώτο διεθνές του προπονητή πια Μίτσελ. Πέραν του ίδιου, γνωστοί μας βρίσκονταν και άλλοι στην ενδεκάδα της, όπως ο Ντέρεκ Μπόατενγκ αλλά και ο δεξιός μπακ Μιγκέλ Τόρες, ο οποίος πέρασε για ένα φεγγάρι, τρία χρόνια αργότερα, από τον Ολυμπιακό.
Επικράτησε με 1-0 χάρη σε μια φωτοβολίδα του μεγάλου της αστεριού (χωρίς να είναι το μόνο, μιας και στο ρόστερ υπήρχαν οι Μπόρχα Φερνάντεθ, Χάιμε Γκαβιλάν, Κάτα Ντίας, Χαβιέρ Αριθμέντι), του Ντάνι Παρέχο δύο λεπτά πριν το τέλος του πρώτου ημιχρόνου, τόσο όμως το σκορ όσο και η εικόνα του παιχνιδιού επέτρεπαν στον ΑΠΟΕΛ ελπίδα εν όψει της ρεβάνς.
Αυτή έγινε μία εβδομάδα αργότερα, σ’ ένα κατάμεστο “ΓΣΠ” και δικαιολόγησε την αίσθηση που υπήρχε. Οι “γαλαζοκίτρινοι” στρίμωξαν τη Χετάφε, κατάφεραν με γκολ του Βραζιλιάνου Αϊλτον (από φοβερή ασίστ του Εστεμπάν Σολάρι) να ισοφαρίσουν το σκορ της ήττας τους λίγο πριν το ημίχρονο, είχαν ευκαιρίες για να ανατρέψουν τελείως την κατάσταση, χωρίς όμως να τα καταφέρουν και έτσι η πρόκριση οδηγήθηκε στην παράταση.
Εκεί, η ζημιά για τον ΑΠΟΕΛ ήρθε στο 98’. Σε μια εκτέλεση κόρνερ από τον Παρέχο, ο Κάτα Ντίας, με πλάτη γυρισμένη στην εστία, ουσιαστικά μισό μέτρο από την γραμμή του άουτ, πήρε την κεφαλιά στέλνοντας την μπάλα παράλληλα στο πρώτο δοκάρι. Κίνηση και ενέργεια που αιφνιδίασε τους πάντες. Τρεις ήταν μεταξύ του Αργεντινού στόπερ και του πρώτου δοκαριού.
Η μπάλα πέρασε απ’ όλους. Πρώτα από τον Πουρσαϊτίδη, μετά από τον Πάουλο Ζόρζε και πριν καταλήξει στα δίχτυα του Χιώτη και από τον Αθω Σολωμού, με τον Κύπριο ακραίο μπακ να προσπαθεί να βάλει το πόδι του για ν’ απομακρύνει, αλλά να κάνει “τσαφ” και να βοηθά ουσιαστικά την μπάλα να καταλήξει στην εστία της ομάδας του.
Ενέργεια που προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, με τον Σέρβο τεχνικό να συλλαμβάνεται από τον φακό να φωνάζει στον Σολωμού και αμέσως μετά το γκολ της ισοφάρισης, αλλά να του κάνει και εντονότατες παρατηρήσεις στο ημίχρονο της παράτασης.
Το σκορ δεν άλλαξε και με το 1-1 (τότε σε ισχύ φυσικά ο κανονισμός του εκτός έδρας γκολ) η Χετάφε ήταν αυτή που πήρε την πρόκριση στους ομίλους, όπου κόντρα σε Στουτγάρδη, Γιουνγκ Μπόις και Οντένσε, τερμάτισε στην 3η θέση συγκεντρώνοντας 7 βαθμούς και αποκλείστηκε.
Ο Μίτσελ έβγαλε την χρονιά στον πάγκο της, μπλέκοντας και πάλι σε περιπέτειες παραμονής, την οποία όμως και πάλι εξασφάλισε στο φινάλε, αποχωρώντας αμέσως μετά (ακολούθησε τον Φεβρουάριο του 2012 η συμφωνία του με τη Σεβίλλη και μετά από έναν χρόνο ήρθε στην Ελλάδα για χάρη του Ολυμπιακού).
Ο Γιοβάνοβιτς οδήγησε τον ΑΠΟΕΛ στην κατάκτηση ενός ακόμη πρωταθλήματος, θεμελιώνοντας ακόμη πιο γερά τις βάσεις γι’ αυτό που ακολούθησε την επόμενη σεζόν (2011-12): την φοβερή και τρομερή πορεία των πρωταθλητών Κύπρου ως τα προημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου και αποκλείστηκαν από τη Ρεάλ Μαδρίτης, την ομάδα δηλαδή με την οποία σύνδεσε την ποδοσφαιρική του καριέρα ο Μίτσελ.
Κύκλοι είναι τα πάντα. Και επαναλαμβάνονται. Δώδεκα χρόνια λοιπόν μετά (και κάτι μήνες) από εκείνο το διπλό διεθνές, αυγουστιάτικο συναπάντημά τους, Ιβάν Γιοβάνοβιτς και Μίτσελ θα τα ξαναπούν, κορ α κορ, μπροστά από τους δύο πάγκους της Λεωφόρου.
