Τριάντα οκτώ χρόνια συμπληρώνονται από την τραγωδία του Χέιζελ. «Πριν από τριάντα οκτώ χρόνια, Χέιζελ. Η μνήμη της Γιουβέντους. Υπήρχαν δύο ομάδες, έτοιμες για έναν τελικό Κυπέλλου Ευρώπης, που περίμενε όλη η Ευρώπη.
Υπήρχε ένα γήπεδο στο Βέλγιο και μια βραδιά που υποτίθεται ότι ήταν πάρτι. Υπήρχαν χιλιάδες κόσμος εκείνο το βράδυ στο Χέιζελ, χιλιάδες μάτια που ανυπομονούσαν να ενθουσιαστούν για ένα υπέροχο παιχνίδι. Υπήρχαν 39 από αυτούς που δεν είδαν ποτέ αυτόν τον αγώνα.
Από εκείνη την ημέρα του 1985, η λέξη «Χέιζελ» είναι συνώνυμη με την απογοήτευση, τον παραλογισμό, τα γεγονότα σε μια ανίερη νύχτα. Η 29η Μαΐου είναι μια ημερομηνία που αυτή η πληγή πονάει ξανά, και γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν θα σταματήσει ποτέ. Συγκεντρωνόμαστε σε ανάμνηση με τις οικογένειες και όλα τα αγαπημένα πρόσωπα αυτών των 39 αθώων ανθρώπων.
Ήταν εκεί και δεν θα σταματήσουν ποτέ να είναι μαζί μας», ανέφερε η Γουβέντους στα social media, ενώ η Λίβερπουλ σημείωσε: «Η Λίβερπουλ θυμάται τους 39 οπαδούς του ποδοσφαίρου που έχασαν τη ζωή τους στο στάδιο Heysel στο Βέλγιο σαν σήμερα πριν από 38 χρόνια».
Ήταν μία ημέρα σαν σήμερα, στις 29 Μαΐου 1985, όταν «γράφτηκε» μία από τις πιο μαύρες σελίδες σελίδες στην Ιστορία του ποδοσφαίρου, αλλά και του αθλητισμού γενικότερα. Πριν τον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, όπου η Γιουβέντους αντιμετώπισε και νίκησε (1-0) την Λίβερπουλ στις Βρυξέλλες, με γκολ-πέναλτι (σ.σ ήταν εκτός περιοχής) του Μισέλ Πλατινί.
Μια ώρα πριν από την έναρξη του αγώνα στις Βρυξέλλες, οι Άγγλοι οπαδοί κατευθύνθηκαν προς τον τομέα «Ζ» του σταδίου, στους Ιταλούς φιλάθλους, σπάζοντας τα διαχωριστικά κιγκλιδώματα. Εκείνοι στην προσπάθειά τους να τους αποφύγουν, αναγκάστηκαν να κατευθυνθούν προς έναν τοίχο. Όσοι βρίσκονταν κοντά στον τοίχο συνεθλίβησαν από την πίεση χιλιάδων ανθρώπων. Ο τοίχος τελικά κατέρρευσε, ενώ κάποιοι κατάφεραν να σκαρφαλώσουν με ασφάλεια. Πολλοί άλλοι, ωστόσο, έχασαν τη ζωή τους ή τραυματίστηκαν σοβαρά.
Ο τραγικός απολογισμός, ήταν 39 νεκροί και πλέον των 600 τραυματίες. Από τους νεκρούς, 32 ήταν Ιταλοί, τέσσερις Βέλγοι, δύο Γάλλοι και ένας Βορειοϊρλανδός. Η -τότε- πρωθυπουργός της Αγγλίας, Μάργκαρετ Θάτσερ, σε συνεννόηση με την UEFA, επειδή οι υπαίτιοι της τραγωδίας ήταν οι οπαδοί της αγγλικής ομάδας, αποφάσισαν τον αποκλεισμό όλων των αγγλικών ομάδων για πέντε χρόνια από όλες τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, με εξαίρεση τη Λίβερπουλ, η οποία αποκλείστηκε για έξι χρόνια. Η Γιουβέντους επίσης, υποχρεώθηκε να δώσει ορισμένους εντός έδρας αγώνες στην επόμενη διοργάνωση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, κεκλεισμένων των θυρών.
Το στάδιο «Χέιζελ», στη συνέχεια, ανακατασκευάστηκε, καθώς έγιναν έργα για την μέγιστη δυνατή ασφάλεια, ενώ άλλαξε και η ονομασία του και πλέον λέγεται «King Baudouin Stadium». Το 1996, 11 χρόνια μετά την τραγωδία, η UEFA διοργάνωσε σ’ αυτό το στάδιο τον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων, ανάμεσα στην Παρί ΣΖ και την Ραπίντ Βιέννης (1-0).
